woensdag 18 februari 2009

yallah yallah Ramallah

Ramallah, een dorpje in de Westelijke Jordaanoever, boven Jeruzalem, voorbij de Qalandiya checkpoint.

Men spreekt hier van een dorp maar het lijkt meer en meer op een stad. Het is hier namelijk heel druk, er zijn heel veel mensen, auto's, winkels, huizen, appartementsgebouwen, ... maar je hebt hier dan ook een prachtig uitzicht op de bergen. Ramallah wordt ook stilletjes aan meer en meer een stad, vanwege het grote aantal mensen dat naar hier verhuisd.

Velen benoemen Ramallah als de 'intelectuele, culturele en politieke hoofdstad' van Palestina. Je hebt hier veel culturele organisaties en de 'topmannen' van politieke beweginen e.d. zijn hier ook gehuisvestigd, tevens vind je hier ook het gigantische graf van 'Yasser Arafat' (vorige president Palestina).

Ik heb gehoord dat Israël maar al te graag heeft dat Ramallah meer en meer evolueert als hoofdstad van Palestina, zodat zij Jeruzalem helemaal kunnen overnemen en de arabische bevolking ginds serieus kunnen verminderen. Deze mogelijke gedachte past wel perfect in de manier waarop ze Palestijnen willen opsluiten, terugdringen, van hun vrijheid ontnemen, ... .

Ik vind Ramallah heel leuk, het is anders dan de andere dorpen doordat het iets vrijer is op cultureel en sociaal vlak, er heel wat buitenlanders zijn, toch nog ergens een economie heeft, ... . Toch heb ik me anders moeten leren gedragen dan ik gewoon ben in België. Dit omwille van het feit dat ik ten eerste een meisje ben en ten tweede een buitenlander. Je kan hier 's avonds niet meer alleen buiten gaan (na 21uur...) want wie weet kom je wel een bende straathonden tegen of wordt je lastig gevallen door enkele mannen op straat. Daarnaast heb ik het moeten afleren om mannen op straat recht in de ogen te kijken of toch oogcontact te maken. Hier leeft namelijk sterk het idee dat 'buitenlandse meisjes' gemakkelijke 'prooien' zijn waar ze iets mee kunnen proberen. Ik vond dit heel moeilijk in het begin, maar door de vele blikken en geroep van jongens was ik er toch van overtuigd dat dit de beste manier is van handelen en wandelen.

Culturele regels zijn hier sterk van toepassing en de buurt houd steeds een oogje in het zeil. Zo woon ik bijvoorbeeld samen met twee palestijnse meisjes die van hun vrijheid willen genieten nu ze alleen wonen en vrienden (mannelijke) uitnodigen, laat weggaan (tot drie uur 's nachts), roken, ... . In België zouden we hier niet van opkijken, maar hier is dit niet 'normaal'. Ik heb al gemerkt dat mensen over hen praten en ze geen al te goede reputatie hebben.

Op straat zie je ook veel. De vele winkels, de mannen met hun vuilniskarren, kindjes die proberen iets te verkopen (soms heel opdringerig en moeilijk te weigeren), falaffel en shoarma dat men staat te bakken op straat (tussen de vele auto uitlaatgassen), chemische ijscrème bars, allerlei soorten vrouwen met hoofddoeken (als ze er al 1 hebben) in verschillende kleuren en motieven, ... . Als je in een winkel komt is de kans trouwens heel groot dat daar verschillende mannen zitten die niets beter weten te doen. De werkloosheidsgraad is hier ongeveer 16 à 19%.
En ook is de 'adhaan' een vast gegeven hier. Dit is de man die om de zoveel uur begint te zingen om mensen op te roepen voor het gebed (in de moslim cultuur). Heel grappig soms en wakker makend om 5uur 's ochtends.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten