zondag 15 februari 2009

ahlan wa sahlan

Palestina, het land met de vele contrasten

Voor velen is dit land echter geminimaliseerd tot de 'Palestijnse Bezette Gebieden" gelegen in Israël. Israël is dan weer het land dat beschreven werd en wordt in menige religieuze boeken, maar officieel is ontstaan in 1948 op Palestijns grondgebied.

De basis van de creatie van Israël is te vinden in het zionistische gedachtegoed. Het 'zionisme' is namelijk de ideologie en gedachtegoed dat streeft naar een staat met een Joodse meerderheid.

Al in de 19e eeuw begonnen de onderhandelingen en procedures om deze Joodse staat te creëren. Theodore Herzl publiceerde namelijk in 1896 zijn boek 'De Jodenstaat' en bij deze was het begin van het Zionisme gelanceerd. In 1897 had je dan ook het eerste Zionistische Congres in Bazel (Zwitserland) waarbij meerdere streken, regio's en landen mogelijke plaatsen waren voor de jodenstaat. Maar uiteindelijk koos men voor Palestina met een 'nee' van de Arabische omringende landen in de minderheid en een meerderheid van positieve stemmen en onthoudingen (dwz: meegaan met de meerderheid) van alle westerse landen.

Vanaf dat moment nam de migratie van Joden naar Palestina toe, dat meer groeide naarmate het Nazisme in Europa toenam.
In 1916 had je het opdelingsplan 'Het Sykes-Pycot akkoord' waarbij men de Arabische wereld verdeelde tussen de Europese grootmachten. In 1917 ontstaat de 'Balfour declaration' (door de toenmalige Buitenlandse zaken minister Balfour in Groot-Britannië) die de toestemming verleent aan de Zionisten om in Palestina het 'Nationaal tehuis voor het Joodse volk' te vestigen.

In de jaren daarna kwam Palestina onder Brits mandaat te staan en ontstonden ook de eerste Palestijnse protesten en verzetten tegen deze 'mogelijke' bezetting.

Met het ontstaan van de VN kwam er meer vaart in de oprichting van de Joodse staat want al in 1947 ziet het 'verdeelplan' het levenslicht. Hierbij werd Palestina verdeeld in een staat voor de Joden (55% van Palestina) en een Arabische staat (45% van Palestina). Paradoxaal genoeg had het als voorwaarde dat de meerderheid van de bevolking hier mee instemde en er een economische unie komt. De Arabische bevolking stemde niet akkoord, de Joodse leiders wel.
1948 wordt het jaar van het wegtrekken van GB uit Palestina, omdat men het niet meer aankon, en het ontstaan van Israël zoals eerder vermeld.

De zionisten hebben dit echter niet op een vreedzame en vriendelijke wijze gecreëerd. Gewelddadige en ruwe technieken waarbij ze de plaatselijke Palestijnse bevolking trachten uit te drijven waren hen niet vreemd. Een 'etnische zuivering' zoals 'Ilan Pappe' beschrijft in zijn gelijknamig boek.

Het resultaat van deze 'El-Naqba' (= de catastrofe) zijn 800 000 Palestijnen die ontheemd zijn en gevlucht zijn naar de Westelijke Jordaanoever, Gaza-strook, naburige dorpen en buurlanden. 531 dorpen werden verwoest en honderden Palestijnen werden vermoord.

Vanwege de grote vluchtelingenstromen ontstaat in 1948 'Resolutie 194' dat het recht op terugkeer van de Palestijnse vluchtelingen beschrijft, opgesteld door de VN. In 2009 is van de mogelijke uitwerking van deze resolutie nog altijd niets of toch niet veel te merken.
Door onderhandelingen tussen Joodse leiders en Jordanië kwam de Westelijke Jordaanoever (zie de naam) onder Jordaans bestuur. De Gaza-strook onder die van Egypte.

Het jammere was dat men in dat Joodse thuisland bijna geen Joden had. Daar moest verandering in komen en in 1950 kwam de Israëlische wet 'het recht op terugkeer voor de Joden' tot stand. Deze is nog steeds van kracht en zorgde ervoor dat wereldwijd Joden in het 'Heilige Land' zich konden vestigen. Joden uit Rusland, Iran, Irak, Turkije, Ethiopië, Amerika, Duitsland, ...werden, sommigen onder hen onder dwang, op het vliegtuig gezet met als eindbestemming Israël.

Doordat de zionistische leiders nog niet tevreden waren met hun deel van het land begint in 1967 de 'zesdaagse oorlog' waarbij terug een grote stroom Palestijnse vluchtelingen ontstond. De VN kwam hier weer tussen met een mooie resolutie 242 waarbij ze eisten dat Israël zich terug zou trekken uit alle bezette gebieden en nog eens wezen naar resolutie 194.

In de jaren daaropvolgend viel Israël Libanon en hun Palestijnse vluchtelingkampen aan (1982), ontstaat de eerste intifada (= opstand) in 1987 dat een einde nam in 1993 samen met het opstellen van de OSLO-akkoorden (=de zogenaamde vredesakkoorden/pogingen), ontstaat de Palestijnse Autoriteit in 1994, de tweede intifada in 2000, de vernietiging van de Palestijnse infrastructuur door Israël in 2002, het begin van de bouw van de 'muur' (2002-2003) waarbij deze (samen met de joodse kolonies in WB) illegaal verklaard werd door het 'Internationaal gerechtshof', Palestijnse verkiezingen en overwinning van Hamas (2005) .... .

Een hele brok geschiedenis, en nog niet volledig. Israël lapt alle internationale veroordelingen die tegen hen lopen, aan hun laars. De bouw van de muur is nog steeds bezig (>70% al gebouwd), het bouwen van de nederzettingen is in volle bloei, het ontkennen van de rechten van de Palestijnen en het ontzeggen van hun fysieke vrijheid kunnen ze heel goed (door de muur, verschillende identiteitskaarten, 500 checkpoints, ...) net zoals het creëren van de Gaza-strook als een openluchtgevangenis.

Palestina is doorheen de geschiedenis door verschillende landen en/of groepen bezet is geweest. Eens kwamen de christelijke kruisvaarders hier om hun christelijke wortels te vinden, ooit heeft het nog deel uitgemaakt van het Ottomaanse rijk, heeft Jordanië het beheerd, ... en nu Israël .

Palestina, het land met de vele contrasten...

Je vind er vele verschillende religies en religieuze wortels terug. Zowel gebouwen en elementen vanuit het Christendom, de Islam, het Jodendom, ... . Dit zijn niet enkel contrasten maar ook vele gelijkenissen. Denk maar aan het graf van Abraham en Sarah (in Hebron) dat voor al deze religies belangrijk is.

Religie is natuurlijk niet het enige wat je terug vind. Culturen, sociale gedragingen en stratificaties, natuur, .... . Je vind hier bossen, steppe en woestijn, rotsen, bergen, zee, velden, ... terug. Het is een heel rijk gebied, althans voor degene die hier toegang toe hebben.

De komende maanden zal ik vooral in de omgeving van Palestijnen en Palestijnse organisaties vertoeven. In deze blog zal ik dan ook trachten informatie te geven over de huidige situatie in dit land (leven, wonen, cultuur, gemeenschappen, religie, ...), over de circus school en natuurlijk ook hoe mensen hier elke dag proberen te overleven en omgaan met een bezetting van een land waarvan vele hier niet om gevraagd hebben.

Het is logisch dat ik eerst en vooral de kant van de Palestijnen zal belichten, aangezien ik vooral tussen hen zal zitten. Maar zoals in elk verhaal moet je alle kanten bekijken en zal ik proberen om ook het verhaal van Israëliërs te beschrijven.

Alvast bedankt voor de interesse en elke reactie is meer dan welkom!

1 opmerking:

  1. Zeer mooi gedaan! Ik kijk er naar uit om meer te horen uit het verre Palestina!
    Sander

    BeantwoordenVerwijderen